- فراهم نمودن نور طبیعی
ورود نور طبیعی آفتاب از طریق پنجره ها به داخل خانه، مهم ترین عملکرد پنجره ها است. نور طبیعی برای سلامت افراد و زندگی سالم ساکنان خانه بسیار حیاتی است. با وجود آنکه بیشتر افراد در خانه هایشان از منابع نورانی الکتریکی استفاده می کنند، اما طراحی بهینه خانه ها می تواند به گونه ای انجام شود که بتوانید بیشترین استفاده را از نور طبیعی روز داشته باشید. در واقع به کارگیری نور طبیعی، یک شاخص قدرتمند معماری، در طراحی فضاهای داخلی است. به این ترتیب، استفاده از نور طبیعی در خانه ها، نیازمند قرار دادن پنجره ها به شکلی صحیح و هوشمندانه در نمای ساختمان ها است، تا به وسیله آنها از ویژگی هایی همچون بهره مندی از مناظر بیرون از خانه، و متعادل کردن میزان نور و رنگ موجود در فضا، استفاده ای بهینه ببریم.
– راهنمای استفاده از نور طبیعی
- محل قرارگیری پنجره ها به گونه ای در بخش های مختلف خانه در نظر بگیرید که نور طبیعی روز در تمام اتاق های مورد استفاده در منزل بتابد.
- برای شکل دادن به فضاهای معماری و توسعه چنین فضاهایی، پنجره ها را در جاهای مناسب خانه، جانمایی کنید.
- برای جلوگیری نمودن از تمرکز شدید نور طبیعی آفتاب در اتاق ها و تابش یک سویه نور، سعی کنید با قرار دادن پنجره ها در دو جهت مختلف اتاق، میزان ورود نور طبیعی به اتاق ها را متعادل سازید.
- اگر نتوانستید از پنجره ها برای ورود مستقیم نور طبیعی به اتاق استفاده کنید، دیوارهای داخلی و کف اتاق را به گونه ای انتخاب کنید که برای روشن تر شدن فضای خانه، بتوانند بازتاب دهنده نور طبیعی در محیط باشند.
- در صورتی که سطح دیوارها را کاملا صاف باشند، نور طبیعی وارد شده از طریق پنجره های شمالی و جنوبی، به شکل بهتری در محیط بازتاب می یابد.
- اگر پنجره های شرقی و غربی در اتاق تعبیه شده است، از سطوح صاف و بازتاب دهنده دیوارها اجتناب کنید تا تابش مستقیم نور خورشید به داخل اتاق تشدید نشود.
- برای پنجره های سقفی از شیشه های نیمه شفاف استفاده کنید که در صورت نیاز، از شدت نور مستقیم آفتاب کاسته شود.
- به منظور جلوگیری از ورود نور آفتاب شدید در نیمروز های تابستانی، و همچنین برای استفاده از نور لطیف صبحگاهی و عصرگاهی و همچنین نور طبیعی در روزهای ابری، از سایه بان و پوشش های پنجره ای استفاده نمایید.
- می توانید از لوله های هدایت کننده نور (TDD) برای بهره گیری از نور یکنواخت و روشن آفتاب در اتاق های مختلف خانه استفاده کنید.
- برای جلوگیری از ورود نور شدید خورشید، در پنجره هایی که موقعیت شرقی و غربی دارند، از پوشش دهنده های طبیعی مانند درختان استفاده کنید.
- با به کارگیری انواع پرده ها، کرکره ها، و سایه بان ها می توانید از تابش مستقیم و آزاردهنده نور آفتاب جلوگیری نمایید.
- در صورت لزوم برای بهره مندی از نور یکنواخت و غیرمستقیم آفتاب، می توانید از پنجره های شمالی در ساختمان استفاده کنید.
– بهره گیری از نور متعادل
استفاده از نوری متعادل در خانه برای آرامش بصری و بهبود عملکرد دیداری، امری ضروری است. وجود کنتراست بالا و تضاد تاریک و روشن، که با وجود روشنایی زیاد و سایه های تاریک، ایجاد می شود؛ می تواند برای چشم ما آزاردهنده باشد. اگرچه چشم انسان می تواند خیلی سریع با تغییر سطح نور خودش را تطبیق دهد، و گستره وسیعی از شدت های متفاوت نور را ببیند؛ اما چشم هایمان تنها در صورتی که بیشینه و کمینه نور در محیط، بیست واحد با یکدیگر متفاوت باشند، احساس راحتی و آرامش خواهد داشت. میزان نوری که برای مطالعه در خانه یا دفتر کار مناسب است، گستره ای به اندازه ۱۰۰ تا ۲۰۰۰ لوکس دارد. همچنین در فضاهای بیرونی با آسمان ابری این میزان نور، گستره ای به اندازه ۵۰۰۰ تا ۲۰,۰۰۰ لوکس دارد. اشعه هایی که مستقیما از خورشید به سطح می رسد، میزان روشنایی ۱۰۰,۰۰۰ لوکس را فراهم می کند. برای اینکه نور مستقیم آفتاب بتواند بتواند از نظر دیداری مناسب و بهینه شود، باید در فضای اتاق به طور یکنواخت بازتاب پیدا کند و پخش گردد. وقتی نور آفتاب وارد محیطی بزرگتر شود، سطح تابشی متناسب تری پیدا می کند.
بایستی بدانیم که استفاده های متعددی که از فضاهای داخی می شود، میزان نور متفاوتی را می طلبد. میزان روشنایی در راهروها می تواند با مقدار دلخواهی که انتظار می رود تا حد زیادی متفاوت باشد. اما در یک دفتر کار، که از صفحه کامپیوتر هم استفاده می شود، آرامش بصری و کارکرد مطلوب، نیازمند کنترل دقیق تری بر میزان روشنایی و نوردهی در اتاق است. همچنین آثار هنری و مصنوعات مختلف، به ویژه مواردی که شامل نقاشی ها، استفاده از رنگ، کاغذ، یا پارچه ها می شوند، حساسیت بالایی نسبت به نور دارند و بایستی در برابر نور شدید و مستقیم آفتاب محافظت شوند.
برقراری تعادل نوری در فضا به تعداد کل پنجره ها و ابعاد و موقعیت قرار گیری آنها، و همچنین میزان بازتاب نور بوسیله سطح لوازم موجود در محیط داخلی اتاق بستگی دارد. وقتی در اتاقی تنها یک پنجره وجود دارد، بخش های نزدیک به پنجره، روشن تر و نواحی دورتر از پنجره، تاریک تر به نظر خواهند رسید. این گرادیان نوری، در صورت وجود سطوح تیره تر و مبلمان با رنگ تیره در اتاق، بیشتر و شدیدتر خواهد شد. اگر نوری که وارد اتاق می شود از دو جهت مختلف تابیده شود و به عنوان مثال دو پنجره روی دو دیوار متفاوت از اتاق تعبیه گردد، یا یک پنجره سقفی در اتاق نصب شود، تعادل نوری بهتری اتفاق خواهد افتاد. به این ترتیب سایه هایی که توسط یک پنجره ایجاد می شود، توسط نور وارد شده از پنجره دیگر تا حدی به تعادل می رسد، و به این ترتیب در کل فضای اتاق، کنتراست کاهش پیدا می کند.
با تغییر موضع خورشید در آسمان، در طول روز و در فصول مختلف سال، زاویه تابش نور به درون اتاق ها تغییر پیدا می کند. به عنوان مثال در موقعیت جغرافیایی که ما قرار داریم، در نیمه های روز و در فصل تابستان، خورشید در بالاترین موضع خود در آسمان قرار می گیرد و پنجره های جنوبی بیشتری میزان نور را نسبت به دیگر اوقات می توانند دریافت کنند. در چنین مواقعی، وقتی خورشید در ساعات ابتدایی صبح در سمت شرق و در ساعات پایانی روز در سمت غرب قرار می گیرد، نور خود را مستقیما از طریق پنجره ها به داخل اتاق می فرستد و می تواند چشم افراد را درون اتاق آزار دهد. به این ترتیب با وجود آنکه گرمای حاصل از تابش این نور می تواند مفید باشد، اما باید تابش اشعه های آفتاب را مدیریت و کنترل کرد. برای این منظور بهتر است نور آفتاب ابتدا به دیوارها و کف اتاق تابیده شود و سپس به طور یکنواخت در محیط بازتاب داده شود. به عنوان مثال پنجره های شرقی و غربی اتاق می توانند گوشه های اتاق و در مجاورت دیوار شمالی قرار گیرند تا از این طریق نور آفتاب توسط دیوار جانبی بازتاب پیدا کند و تابش شدید نور از پنجره ها رخ ندهد. علاوه بر این، برای طراحی مساعدتر اتاق و کنترل نور آفتاب می توان از کرکره ها، پرده ها، سایه بان ها و دراپه ها استفاده کرد و شدت نور ورودی به اتاق را کاهش داد. بهتر است در مناطقی با آب و هوای گرم، به طور کلی از تابش مستقیم نور از پنجره ها جلوگیری شود.
– استفاده از سطوح بازتاب دهنده خارجی برای افزایش نور طبیعی در خانه
نوری که مستقیما از خورشید تابیده می شود، مهم ترین منبع نوری در طول روز است. با وجود آنکه در آب و هوای گرم معمولا از قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم آفتاب خودداری می شود، اما در بسیاری از موارد و تحت شرایط مختلف به نور آفتاب در محیط داخلی خانه نیاز است. برای این منظور می توان از بازتاب نور از سطوح خارجی نیز استفاده کرد. سطوح افقی بازتاب دهنده خارجی مانند برفی که روی زمین نشسته است، وجود یک دریاچه، یا ساحلی شنی، می توانند به میزان قابل توجهی نور ورودی از طریق پنجره ها را افزایش دهند.
اغلب تصور می شود که پنجره های جنوبی، پنجره های نورگیر خانه ها هستند. اما باید در نظر داشت که ممکن است پنجره های جنوبی به سطحی تیره مانند بدنه تیره رنگ یک ساختمان دیگر دید داشته باشند. در چنین حالتی کنتراست نوری زیادی نسبت به سطوح روشن و بازتاب دهنده نور ایجاد می شود. به عبارت دیگر می توان گفت که یک پنجره شمالی که رو به یک سطح بازتاب دهنده نور باز می شود، می تواند میزان نور بسیار بیشتری را نسبت به یک پنجره جنوبی با نمایی محدود ایجاد کند.
– اجتناب از تشعشعات آفتاب
در حالیکه تابش آفتاب از پنجره های جنوبی ساختمان در فصل زمستان ممکن است کمی آزار دهنده باشد، پنجره های شرقی و غربی معمولا مشکلات بسیار بیشتری ایجاد می کنند. اغلب افراد دوست دارند پنجره هایشان رو به بهترین و زیباترین نمای اطراف ساختمان باز شود. اما اگر نمای مورد نظرشان با برف، منابع آبی مثل دریاچه، یا سواحل شنی همراه شود، به خصوص در پنجره های شرقی و غربی، مشکلات کوچک تشعشعات آفتاب ممکن است تشدید شوند. معمولا کنترل و ایجاد پوشش برای این پنجره ها سخت تر است. در نتیجه به همان اندازه که مناظر چشم نواز و زیبا، جذاب هستند، تابش آفتاب و گرما و تشعشعات آن حاصل از آن آزاردهنده خواهند بود. در نتیجه این پنجره ها نیازمند نصب سایه بان، کرکره و پرده های مناسب هستند. تاکنون، تنها موارد مرسوم مورد استفاده برای کنترل تابش آفتاب و محافظت از پنجره ها، شیشه های رفلکس و شیشه های دودی، لایه های پلاستیکی قابل نصب روی شیشه ها و صفحات پوشش دهنده بوده اند.
تابش مستقیم نور خورشید از زوایای پایین می تواند بوسیله بوته ها و درختان، یا دیوارهای اطراف محوطه خانه پوشش داده شود. این المان های طبیعی می توانند به شکلی کاملا هوشمندانه برای کاهش تشعشعات مستقیم آفتاب و به عنوان عامل جذب گرمایی، در بخش های شرقی و غربی ساختمان ها به کار گرفته شوند. مهم ترین زمان از سال که پوشش پنجره ها برای حفاظت از تابش آفتاب ضروری به نظر می رسد، فصل تابستان است. در این فصل خورشید در بالاترین زاویه تابش خود قرار می گیرد و مدت زمان زیادی در آسمان باقی می ماند. به همین دلیل کاشت درختان و گیاهان در اطراف ساختمان، حتما باید در نظر گرفته شود.
– پراکنده کردن نور مستقیم آفتاب
طاق های ساختمان و دیگر المان های خارجی معماری می توانند در بعضی از زمان ها به طور کامل جلوی نور مستقیم آفتاب را بگیرند. اما ساختارهای شبکه ای یا نواری تنها به پراکنده کردن نور پیش از رسیدن پرتوها به پنجره ها کمک می نمایند. با استفاده از این موارد، شدت نور آفتاب تا حد زیادی کاسته می شود و در عین حال از روشنایی منابع نور طبیعی همچنان می توان بهره برد. پرده ها، سایه بان های داخلی، کرکره ها و دراپه ها نیز می توانند به پراکنده کردن نور مستقیم آفتاب کمک شایانی نمایند. در بهترین حالت از دراپه های با رنگ تیره می توان برای کاهش درخشندگی نوری که به پنجره ها تابیده می شود استفاده کرد و در عین حال نمای خارجی که از پنجره ها به چشم می رسد نیز بدون تغییر باقی خواهد ماند. پرده های روشن نیز ضمن پوشش پنجره ها و جلوگیری از انتشار مستقیم نور خورشید، تا حد زیادی از دیده شدن چشم انداز پنجره ها جلوگیری می کنند. سایه بان ها تا حد زیادی موجب پراکنده شدن پرتوهای تابشی از خورشید می گردند و در عین حال روشنایی مطلوب را برای اتاق ها فراهم می نمایند. همچنین پرده های کرکره ای نیز کاربرد مشابهی در جلوگیری از انتشار نور شدید آفتاب در محیط اتاق ها دارند. شیشه های مات، یا آجدار نیز می توانند به پراکندن نور خورشید کمک کنند و روشنایی بسیار بیشتر را از طریق پنجره ها به فضای داخلی ساختمان وارد نمایند. بهترین کاربرد این نوع شیشه های مات یا آجدار، برای پنجره های سقفی است که از آنها برای دیدن مناظر و محیط خارجی استفاده نمی کنیم.
– استفاده از پنجره سقفی
پنجره های سقفی برای استفاده از روشنایی روز کاربرد بسیار خوبی دارند، اما ویژگی هایی که از پنجره های مرسوم و معمولی انتظار داریم را فراهم نمی کنند. نوری که به طور مستقیم از بالا وارد اتاق می شود را می توان به کمک شیشه های مات، پخش و پراکنده نمود و به این ترتیب از روشنایی یکنواختی بهره برد. همچنین پرده ها و کرکره هایی وجود دارد که می توان با آنها این پنجره ها را پوشش داد و قدرت کنترل بیشتری را در اختیار گرفت. معمولا با استفاده از این پنجره ها می توان فضایی با وسعت قابل ملاحظه را در طول روز بوسیله نور طبیعی ورودی از طریق آنها روشن نمود. البته نوع شیشه ای که برای این پنجره های سقفی به کار برده می شود، میزان شفافیت آنها، شکل و اندازه آنها؛ و رنگشان در میزان روشنایی که فراهم می کنند تاثیرگذار است.
اگر استفاده از پنجره های سقفی در اتاق ها به سادگی امکان پذیر نباشد، می توان از لوله های نوری در سقف خانه استفاده نمود. این لوله ها معمولا جنس پلاستیکی با قطر ۲۵ تا ۳۵ سانتی متر دارند و در حفره ای که در سقف ایجاد می شود، تعبیه می گردند. این لوله ها به تنهایی می توانند نقش پراکنده کنندگی نور را ایفا نمایند. پرتوهای نور خورشید مستقیما وارد این لوله نوری می شود و چندین بار در داخل لوله بازتاب داده می شود تا به دهانه آن در سقف اتاق برسد و در نهایت به صورتی یکنواخت و تقلیل داده شده وارد محیط داخلی اتاق می گردد. بنابراین شدت تابش نور با پراکندگی هایی که در داخل لوله اتفاق می افتد کاملا کم می شود و در عین حال روشنایی مورد نیاز نیز از این طریق فراهم می گردد. کارکرد این لوله های نوری به زمان روز، موقعیت قرار گیری آنها، طول این لوله ها، قطر دهانه ورودی آن ها در سقف خانه، و میزان بازتابی که در داخل این لوله ها اتفاق می افتد بستگی دارد.
- دسترسی به هوای تازه
پنجره ها امکان کنترل ورود جریان هوا را در اکثر محیط ها فراهم می کنند. در واقع می توان با باز کردن پنجره ها، به هوای تازه دسترسی داشت، بوهای ناخوشایند و دودی که در محیط وجود دارد را از فضای داخلی خارج کرد، گرما و رطوبت اتاق ها را تنظیم نمود، و در روزهای گرم سال، جریان هوایی برای خنک شدن محیط ایجاد نمود. با وجود آنکه سیستم های خنک کننده و تهویه مطبوع، امکان تهویه هوای اتاق ها و محیط های داخلی را ایجاد می نمایند؛ اما باز کردن پنجره ها و دسترسی به فضای بیرون، روشی کاملا مستقیم و طبیعی برای تهویه هوا به شمار می رود.
– راهنمای دسترسی به هوای تازه
- برای آنکه در تمام اتاق ها امکان دسترسی به هوای تازه فراهم باشد، سعی کنید همه پنجره ها را به گونه ای انتخاب کنید که قابل باز شدن باشند.
- در صورتی که پنجره های اتاق را در دو سمت مخالف یکدیگر قرار دهید، با باز کردن هر دوی آنها می توانید جریان هوای قوی تری در فضا ایجاد نمایید.
- از پنجره های لولادار استفاده کنید تا بتوانید به راحتی و به طور مستقیم، فرایند تهویه هوا را کنترل کنید.
- برای تهویه بهتر، می توانید از پنجره های سقفی که قابلیت باز شدن داشته باشند، استفاده نمایید.
- با به کارگیری المان های طبیعی مانند گیاهان و درختان و کاشت آنها در اطراف ساختمان، رطوبت و جریان هوای بهتری در فضا برقرار خواهد شد.
– برقراری ارتباط میان فضای داخلی و خارج از خانه
برای آنکه تمام افرادی که در ساختمان های مختلف زندگی می کنند، امکان دسترسی به تهویه طبیعی هوا را داشته باشند، در ساخت و ساز بناها معمولا استانداردهای مشخصی برای این منظور وضع شده است و حداقل مقادیری برای فضاهای لازم به منظور تهویه هوا تعیین شده است. استاندارد های معمول عنوان می کنند که حدود ۵% از فضای طبقه اول هر ساختمانی که عنوان محل زندگی افراد به عنوان اتاق نشیمن یا اتاق خواب مورد استفاده قرار می گیرد، باید به فضایی برای تهویه مطلوب هوا اختصاص پیدا کند. این فضاها باید حتما پیش از شروع ساخت و ساز، به منظور تعبیه پنجره ها، مد نظر قرار گیرند.
میزان تهویه طبیعی هوا بر مبنای استفاده بهینه از انرژی، به سبک زندگی افرادی که در یک محل زندگی می کنند، و آب هوای محیط بستگی دارد. در آب و هوای معتدل، و در بسیاری از ساعات روز، می توان از هوای بیرون از خانه برای تهویه و بهبود هوای داخل خانه بهره برد. در مناطقی که تابستان های بسیار گرم یا زمستان های فوق العاده سردی دارند، یا میزان شرجی هوا، سر و صدای محیط و گرد وغبار محلی زیاد است، شاخص تهویه طبیعی هوا ممکن است بسیار کمتر و محدودتر باشد. با توجه به نیاز ساکنان خانه به تهویه طبیعی هوا و با توجه به دفعات و زمان باز و بسته کردن پنجره ها، می توان سبک زندگی افراد را هم به عنوان عاملی در میزان تهویه طبیعی هوا دخیل دانست. در نهایت می توان به مسائل امنیتی نیز به عنوان فاکتور دیگری در استفاده از تهویه طبیعی هوای محیط داخلی ساختمان اشاره کرد. یک روش جایگزین دیگر برای روش های مرسوم تهویه مطبوع با استفاده از جریان هوای طبیعی، استفاده از دریچه ای کوچک روی پنحره ها است. این روش در کشورهای اروپایی و مناطی شمال غربی ایالات متحده آمریکا کاربرد زیادی دارد. این دریچه ها معمولا در قسمت بالا یا پایین قاب پنجره تعبیه می شوند و از یک صفحه یا درپوش هم برای پوشاندن آن استفاده می گردد. به این ترتیب میزان شدت جریان هوا با باز کردن یا بستن این دریچه ها قابل تنظیم خواهد بود.
– بهبود تهویه مطبوع
با قرار دادن پنجره ها در زوایای مختلف اتاق می توان میزان تهویه هوا را بهبود داد. در صورتی که پنجره ها در دو سمت ساختمان و روبروی یکدیگر باشند، با اختلاف فشاری که در جهات مخالف ایجاد می شود، جریان بادی می تواند در داخل بنا ایجاد گردد. با افزایش تعداد پنجره ها و ابعاد آنها این جریان هوا می تواند شدت بیشتری پیدا کند. البته باید در نظر داشت که در مسیر جریان هوا موانعی نباید وجود داشته باشد و در صورت وجود درب های داخلی در ساختمان، باید حتما باز باشند تا مسیر تهویه مطبوع هوا به درستی انجام گیرد.
میزان اثرگذاری تهویه به سرعت جریان باد، زاویه ای که مسیر تهویه در داخل ساختمان دارد، و ابعاد و اندازه پنجره ها بستگی دارد. اتاقی که تنها یک پنجره برای ورود و خروج جریان هوا داشته باشد، تنها ۱۲ تا ۲۳ درصد سرعت بادی که در خارج از خانه می وزد، در داخل ساختمان جریان می یابد. در صورتی که از پنجره هایی در دیوارهای مجاور یکدیگر استفاده شود، سرعت جریان هوا تا ۵۱% سرعت باد افزایش می یابد، و اگر پنجره ها در دیوارهای روبروی یکدیگر تعبیه شده باشند، این سرعت تا ۶۵% سرعت بادی که در بیرون از ساختمان می وزد، خواهد رسید.
اگر نتوانیم پنجره ها را در دوسمت مخالف یکدیگر نصب کنیم، ایجاد اختلاف فشار می تواند با استفاده از میزان یا بسته کردن پنجره های لولادار بوجود بیاید. در تمام پنجره هایی که از لولا استفاده می کنند، جهت باز کردن پنجره ها بر شدت جریان هوا تاثیر می گذارد. پنجره هایی که به صورت کشویی باز می شوند، ممکن است در زمان هایی که جریان باد در خارج از خانه شدیدتر است، راحت تر باز شوند و جریان هوا و رطوبت بیرون از خانه مستقیما از طریق آنها وارد خانه شود. اما از آنجایی که پنجره های کشویی در جهت دیوار باز می مانند و زاویه ایجاد نمی کنند، فشار هوا برای ورود به محیط داخلی، حتما باید به صورت مستقیم بر سطح پنجره وارد شود و به همین دلیل نسبت به پنجره های لولادار برای تهویه محیط بهینگی کمتری دارند. به علاوه همانطور که پیشتر اشاره شد، پنجره های لولادار می توانند به طور کامل باز شوند و به این ترتیب از کل فضای پنجره برای تهویه محیط می توان استفاده کرد. اما پنجره های کشویی معمولا فقط نیمی از پنجره را برای استفاده به منظور ورود جریان هوا، در دسترس قرار می دهند.
حتی اگر در بیرون از خانه، جریان بادی وجود نداشته باشد، پنجره های دوبخشی می توانند به میزان مطلوبی امکان تهویه هوا را در داخل اتاقی با یک پنجره فراهم کنند. در این پنجره ها هوای خنک تر از بخش پایینی وارد اتاق می شود و از آنجا که هوای گرم معمولا به سقف نزدیک تر است، از بخش بالایی این پنجره ها، این هوای گرم خارج می شود. بنابراین برای خنک کردن اتاق این پنجره های دوبخشی مناسب تر هستند. البته هرچه ارتفاع پنجره بلندتر باشد و بخش بالایی آنها به سقف اتاق نزدیک تر باشد، این تهویه هوا بهتر انجام می گیرد.
پنجره های سقفی می توانند کمک زیادی به تهویه کلی خانه کنند و به طور چشمگیری گرمای هوا را در فضای داخلی با استفاده از اثر دودکشی که دارند، کاهش دهند. با توجه به قرار گرفتن هوای گرم تر در بخش های بالایی فضای خانه، پنجره های سقفی باعث خروج این هوای گرم می شوند و اجازه می دهند هوای خنک تر از پنجره های دیواری جایگزین این هوای گرم شوند.
درختان، بوته ها و گیاهان، و همچنین دیوارهایی که در بیرون از ساختمان وجود دارند نیز می توانند الگوی وزش باد را دستخوش تغییر نمایند. این المان های خارجی می توانند در جذب گرمای محیط خانه و افزودن رطوبت به آن تاثیرگذار باشند. البته اگر از این موارد در طراحی محیط خانه به درستی استفاده نشود، می توانند اثر معکوس نیز داشته باشند و به عنوان مانعی بر سر راه جریان باد و تهویه طبیعی محیط شناخته شوند.